جوجه هاي مينا وقتي خيلي کوچک هستند و هيچ بال و پري در نياورده اند بدنشان به باد حساس است و نبايد در مجاورت باد قرار گيرند، بهترين موقع براي خريد جوجه مرغ مينا ماه هاي خرداد و تير است. پرنده هاي بزرگتر تا آخر عمر وحشي مي مانند و بهتر است آنها را در طبيعت رها کنيد.

تعيين سن: هرچه بيشتر از سن مرغ مينا بگذرد دور چشم هايش بيشتر رو به رنگ زرد مي رود. و با چين و چروکهاي ريزي همراه مي شود.

تعيين جنسيت: کافيست به دهان باز اين پرنده نگاه کنيد اگر داخل دهانش سياه رنگ بود يعني نراست.

جنس نر بهتر است يا ماده؟ هر دوي انها مقلدين خوبي هستند و پرنده ماده هم به خوبي پرنده نر قدرت حرف زدن و فراگيري کلمات و جملات را دارد. اماعده اي اعتقاد دارند مرغ ميناي نر سخنگوي بهتري است. اما در عوض مرغ ميناي نر پس از 2 سال که به بلوغ رسيد مست مي شود و در صورت امکان از خانه به دنبال جفت فرار خواهد کرد.

جيره غذايي: پرنده اي همه چيز خوار است انواع ميوه ها و دانه ها و حشرات و جانوران کوچک مانند ملخ و پروانه. نوعي غذاي اماده هم با قيمتي مناسب براي اين پرنده در دسترس است با نام دانه پارس (پلت).

طول عمر: حداکثر 15 سال ، در اواخر عمر پرها ريخته و رويش مجدد نخواهد داشت، در اين دوران هم به مانند دوران کوچکي به باد و سرما حساس هستند.مرغهاي ميناي پير را بويژه در ماه هاي سرد بايستي در دماي معتدلي نگه داشت تا دچار لرزش و اشکالات تنفني نشوند.

نکاتي در مورد جوجه مينا دقت کنيد که يک ميناي سالم، در مدت شش هفته يا اندکي بيشتر، پردار خواهد شد. چشمهاي آنها شفاف درخشان، مجاري بينيش باز و شفاف، و پرهاي اطراف مقعد تميز مي باشد. پر و بال ميناي نوزاد، تيره و مات بوده و پوست غبغبش محکم، و زرد کمرنگ است

مرغ مينا پرنده اي باهوش است که قدرت تقليد صداي فوق الاده اي دارد و مي تواند کلمات زيادي را بياموزد و صداهاي اطرافش مانند صداي زنگ خانه يا تلفن يا دزدگير ماشين و.... را به خوبي تقليد کند تا به انجا که به اشتباه بيفتيد که مثلا اين صداي تلفن است يا مرغ مينا !! مرغ ميناي من صبح ها براي بيدار کردنم تمامي اين صداها را در مي آورد و در اخر به خاطر انکه گول نمي خردم بسيار ناراحت مي شد زيرا اوايل سريع به اشتباه مي افتادم و پا مي شدم و مثلا ميرفتم ببينم کيه زنگ خونه يا تلفن زده...

مرغ مينا پرنده حسودي است يعني به وجود پرنده يا حيوان ديگري در خانه  و نزد صاحبش حسادت مي کند ، اگر از سوي کسي ازار ببيند فراموش نکرده و اگر موقعيت مناسب باشد بالاخره تلافي خواهد کرد.

شايد بتوان گفت مرغ مينا بهترين پرنده مقلدي است که تا کنون شناخته شده اما نگهداري از ان وقتگير و دشوار است، مرغ مينا طبق عادت هنگام غذا خوردن خورده هاي ميوه يا دانه ها و غذاهاي نرم را به اينطرف و انطرف مي پاچد روزنامه اي که در کف قفس اين پرنده قرار داده مي شود بايد هر روز و يا 2 بار در روز تعويض شود. ميله داخل قفس اين پرنده هم بايد دائما شسته و تميز شود. امکانات و وسايل لازم براي ابتني روزانه مرغ مينا نيز بايد در فقس پرنده فراهم باشد.براي اين کار مي توان از يک کاسه سفالي که کف قفس قرار داده مي شود استفاده کرد. همچنين مي توان پيش از  ابتني قسمت جلوي قفس را با يک ورقه پلاستيکي تميز پوشاند تا از خيس شدن اطراف جلوگيري به عمل ايد.

مرغ مينا بر خلاف طوطي ها اصلا خجالتي نيست و پيش روي غريبه ها و تازه وارد ها هم به راحتي صحبت مي کنند.

شايد براتون جالب باشه بدانيد که مرغ ميناي اينجانب وقتي تکه نان شيريني را به او مي دهم مي برد در ظرف اب چند ثانيه اي نگه مي دارد تا کمي خيس و نرم شود بعد انرا مي خورد !!

حتما تا به حال ديده ايد که جوجه ي پرندگاه مختلف کنار منقارشان "زرد رنگ " است ، در اين حالت که کناره هاي منقار شل و نرم است جوجه توانايي نوک زدن به زمين و دانه برداشتن را ندارد. به خاطر همين است جوجه ي پرنده اي مانند گنجشک يا مرغ مينا يا... حتي پر و بال هم در اورده باشند و به اينطرف و انطرف هم بپرند اما باز مادرشان غذا را در دهانشان مي گذارد. هنگامي که سن جوجه مرغ مينا از يک ماهگي گذشت قسمتهاي زرد رنگ ناحيه منقار از بين رفته و جاي خود را به يک منقار قوي و سفت مي دهند که روز به روز محکمتر مي شود ، در اين حالت پرنده احساس جواني و قدرت مي کند.

مرغ مينا ها حتي انهايي که از اول به دست صاحب خود بزرگ شده اند ،دوست ندارد که در دست گرفته شوند. اما اگر مجبور شديد که يک مرغ مينا را دست بگيريد شب هنگام تاريکي بهترين موقعيت است چون قدرت ديد کمتري در تاريکي دارد و احتمالا ضربات دردناک کمتري به شما وارد مي کند هنگام تاريکي.

اطلاعات کاملتر و بيشتر

مرغ مينا پرنده‌اي کوچک زيبا و دلنشين است که قابليت بسيار خوبي براي تقليد صدا دارد و اين توانايي شگفت انگيز باعث شده‌است که آدمي از ساليان بسيار دور به پرورش و نگهداري از اين پرنده علاقمند شود. تاريخ اهلي شدن آن چندان مشخص نيست اما به نظر مي‌رسد که لااقل سه هزار سال قبل اين پرنده براي اولين بار در هندوستان اهلي شده باشد. مينا علاقمندان فراواني دارد و بيشتر علاقمندان اين پرنده را کودکان، زنان خانه دار و اشخاص تنها تشکيل مي‌دهند، افرادي که تقليد صداي مينا باعث شده‌است تا در اين پرنده همنشين مناسبي بيابند.

مينا پرنده‌اي از خانواده سار «استوماتيده» است که به دو صورت وحشي واهلي يافت مي‌شود و داراي نژادهاي مختلفي است که معروف ترين اين نژادها ميناي گوشواره‌اي و ميناي معمولي است، نام اين پرنده در زبان فارسي «مينا»، «مرغ مينا» و «ميناي سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربي «المينه» ودر زبان انگليسي Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوي و اسپانيايي به آن Martin و در زبان آلماني به آن Beo و در زبان ترکي Mina است. نام «مينا» در حقيقت يک نام هندي است که ريشه‌اي سانسکريتي دارد و از زبان هندي به ساير زبان‌ها راه يافته‌است. گونه وحشي اين پرنده در جنگل‌ها و دشت‌ها پراکنده‌است و گونه اهلي آن را مي‌توان در بسياري از خانه‌ها مشاهده کرد. مرغ مينا پرنده‌اي کاملاً اجتماعي و پر سر وصدا است که تا حدودي مانند سارها حالت تهاجمي دارد. اگر به هر دليلي مورد آزار و اذيت قرار گيرد يا احساس خطر کند و به درختي نزديک در حوالي لانه اش رفته، صداهاي بسيار بلند و ناهنجاري را به معناي اعتراض از خود در مي‌آورد. آن‌ها خود را سريعاً با محيط وشرايط اطراف شان تطبيق مي‌دهند. بيشتر اجتماع آن‌ها در زمين‌هاي باير واطراف باغ‌ها مي‌باشد.

زيستگاه ميناي معمولي به طور طبيعي در مناطقي از شرق افغانستان تا جنوب غربي چين واقع شده‌است. آن‌ها اغلب سرزمين‌هاي باز وکم درخت را براي زندگي ترجيح مي‌ دهند. اما در بعضي از موارد در ميان تمدن شلوغ شهري هم مانند پارک‌ها، گلخانه‌ها و مزارعي که به دست انسان‌ها ساخته شده‌است ديده مي‌شوند. آن‌ها براي تفريح وسرگرمي با ديگر مرغ‌هاي مينا گلاويز مي‌شوند وبه نزاع‌هاي دوستانه مي‌پردازند. اما اين نبردها به خشونت و خونريزي نمي‌انجامد. اين پرنده انسان را از وجود مار مطلع مي‌سازد و با مشاهده اين حيوان با سروصداي زياد محل وجود مار را به انسان نشان مي‌دهد.

مينا قادراست که واژه‌ها را تقليد کند و کلمات زيادي را حفظ کند، به همين علت در هندوستان و بسياري از کشورهاي ديگر آسيايي به عنوان پرنده‌اي اهلي و خانگي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين پرنده در هندوستان رمز عشق به شمار مي‌روند زيرا که در طول زندگي بسيار ازدواج مي‌کنند و برخي از دلباختگان هندي براي به دست آوردن دل محبوبه خود مرغ مينايي را تهيه کرده و پس ازآموزش دادن چند کلمه محبت آميز آن را به محبوبه خود پيشکش مي‌کنند.

رده بندي علمي مينا

خانواده سارسانان «استوميده Stumidae » خانواده‌اي است که سه جنس مينا را در بر مي‌گيرد و اين جنس‌ها عبارتند از: جنس ميناي گوشواره‌اي يا گراکولا Gracula(دوازده گونه)، جنس ميناي معمولي يااکري دوتريس Acridotheres (هشت گونه) و بالاخره جنس ميناي بالي يا ليکوپسار Leucopsar (يک گونه).

رنگ واندازه وشکل ظاهري مينا

ميناي معمولي سر و گردني سياه رنگ و پشت و سينه آن قهوه‌اي رنگ و در هنگام پرواز لبه‌هاي دم و زير بال‌ها به رنگ سفيد ديده مي‌شوند. منقار و پاها و پوست پشت چشم‌ها به رنگ زرد است. رنگ پر ميناي ماده همانند ميناي نر است اما جثه کوچک تري دارد و رنگ پر و بال آن کم رنگ تر است. اين پرنده برخلاف بسياري از پرندگان به جاي جهيدن بر روي زمين راه مي‌روند. لکه‌هاي زرد موجود در پس سر ميناي گوشواره‌اي در ميناي معمولي ديده نمي‌شود و يا به صورت‌هاي ديگر و رنگ‌هاي ديگر ظاهر مي‌شوند براي مثال در «ميناي بانک» اين لکه به رنگ پرتقالي است. لبه‌هاي دم پرنده در گونه ميناي معمولي به رنگ سفيد است و در ميناي دمگاه سفيد، رنگ پرهاي اطراف دم پرنده نيز به رنگ سفيد است.

ميناي گوشواره‌اي: به طور کلي رنگ پر و بال تمام انواع ميناي گوشواره‌اي سياه متاليک است که در صورت تابش نور به رنگ‌هاي ارغواني رنگين کمان، فيروزه‌اي و يا سبز تيره در مي‌آيند. تمامي انواع ميناي گوشواره‌اي، لکه‌هاي زردي در پشت و زير چشم دارند که اندازه آن ازگونه‌اي به گونه ديگر متفاوت است و رنگ آن از زرد تيره تا زرد روشن متفاوت است، به اين لکه‌ها «گوشواره» مي‌گويند. تعداد اين لکه‌ها معمولاً در پس سر دو عدد و در زير چشم يک عدد مي‌باشد و در برخي از گونه‌ها ممکن است که اين لکه‌ها به يکديگر متصل شده و لکه زرد بزرگي در پس سر پرنده تشکيل دهند.

نژادهاي مينا

همان طور که قبلاً گفته شد در جهان بالغ بر بيست ويک گونه مينا وجود دارد که اين گونه‌ها در سه جنس رده بندي شده‌اند و اين سه جنس عبارتند از: جنس ميناي گوشواره‌اي (شامل دوازده گونه)، جنس ميناي معمولي (شامل هشت گونه) و جنس ميناي بالي (شامل يک گونه). رنگ تمامي گونه‌ها به استثناي ميناي بالي سياه و تيره‌است و تنها ميناي بالي به رنگ سفيد است. در اين جا به ترتيب گونه‌هاي مختلف مينا را شرح مي‌دهيم:

نژادهاي مختلف مرغ مينا

1. گونه ميناي گوشواره‌اي Hill Mynah
2. گونه ميناي معمولي Common Mynah
3. گونه ميناي بالي Bali Mynah

تغذيه مينا

مينا پرنده‌اي همه چيز خوار است و در طبيعت بيشتر بر انواع ميوه‌ها، دانه‌ها، حشرات و جانوران کوچک نظير ملخ و پروانه تغذيه مي‌کند و معمولاً با پرسه زدن روي زمين به دنبال غذا مي‌گردد. برگ‌ها را زير و رو مي‌کند و سعي مي‌کند کرم‌ها و حلزون‌هاي مخفي شده در زير برگ‌ها را صيد کند. البته علاوه بر ميوه جات و دانه جات بر کرم خاکي، گل، شهد گل و فضله ماکيان نيز تغذيه مي‌کند. از موش و قورباغه و مارمولک نمي‌ترسد و آن‌ها را شکار مي‌کند و حتي در صورت لزوم به تخم ساير پرندگان نيز رحم نمي‌ کند. گاهي اوقات نيز بر روي پشت گاوها مي‌نشيند و سعي مي‌کند که حشرات موجود بر روي آن و يا حشرات موجود در اطراف تغذيه نمايد. مينا بر روي زمين‌هاي شخم زده نيز به دنبال حشراتي مي‌گردد که براثر شخم زدن از زير خاک بيرون آمده‌اند، به هرحال پرنده‌اي مفيد به شمار مي‌رود که مي‌توان به راحتي از آن برعليه آفات کشاورزي استفاده کرد.

توليد مثل مينا

در شهر، ميناي بالغ لانه خود را زير لبه پشت بام مي‌سازد و اما در بيرون شهرها معمولاً لانه خود را در سوراخ درخت‌ها مي‌سازد و يا اين که از لانه‌هاي قديمي پرندگان ديگر استفاده مي‌کند. لانه مينا از علف و شاخه‌هاي نازک همراه با تکه‌هاي کاغذ و غيره ساخته مي‌شود. هردو والدين جوجه‌ها را بزرگ مي‌کنند و لانه را نيز به کمک هم مي‌سازند. قبل از تخمگذاري پرنده نر چنانچه کاکل داشته باشد کاکل خود را بر مي‌افرازد و در معرض ديد پرنده ماده مي‌گذارد و منقار خود را بالا و پايين مي‌برد و از خود صداي مخصوصي در مي‌آورد و اقدام به تميز کردن پر وبال پرنده ماده مي‌کند و بدين گونه سعي مي‌کند توجه پرنده ماده را به طرف خود جلب کند. البته گاهي نيز ديده شده که دو پرنده نر در کنار هم اين رفتارها را از خود نشان داده‌اند. پرنده ماده نيز در قبال رفتارهاي جنسي پرنده نر تحريک شده و به آرامي روي نشيمنگاه نشسته و با پايين آوردن بدن خود، پرنده نر را به جفتگيري دعوت مي‌کند. جفتگيري چند ثانيه بيشتر به طول نمي‌کشد و ممکن است که پرنده نر چندين بار در يک روز جفتگيري کند اما در واقع براي بارور کردن يک خوشه تخم، فقط يک بار جفتگيري کافي است. پس از جفتگيري پرنده ماده خود را براي تخمگذاري آماده مي‌کند.